Kbear Ks2 İncelemesi

Şimdi Kbear Ks2 İncelemesi. Yeni kuşak budget (bütçe dostu) kulakiçi kulaklıklardan. Hibrid yapıda. 10mm Composit Diyagramlı Dinamik Sürücü vede Balanced Armature birleşimi. Kbear’a teşekkür ederiz.

Kutu, Kutu İçeriği, Malzeme, Kablo

Kutu klasik Kbear kutusu. Basit, küçük ve yeterli. Kutu içeriği konusunda zengin değil. KZleri aratmıyor. Sürücüler, kablosu ve 3 boy silikon uç çıkıyor. Sürücülerse tek renk, sağ sol ayrımı belirgin ve plastik yapıda. Komfor anlamında kulağı rahatsız etmiyorlar. İzolasyon da ortalamanın üstünde. Kablo da 4 çekirdekli .78mm bitirişli sarma kablo. İnce sayılır. Rengi kahverengi ve bu açıdan da KZ gibi. Kablo üzerindeki tüm parçalar da sürücüsü gibi plastik.

Brand：KBEAR

Model：KS2

Interface: 0.78mm Pin TFZ

Frequency range: 20-20kHZ

Sensitivity: 106±3dB

Impedance: 16Ω

Color: Green/Black

Material: Environment protect PC

Whether with mic: Yes/no

Plug:3.5mm L curve gold plated connector

Drive Unit: Hybrid 10mm composite diaphragm Dynamic Driver +Balanced Armature

Ses

Canlı ve aşırı olmasa da aydınlık bir sunumu var. Dolgun çalıyor. Fazla geniş olmayan sahnesinde derinlik de ortalama. Enstrüman ayrımındaysa fena değil. Imaging yani hayal ettirebilme konusunda fiyatı için beklenmedik ölçüde iyi. Tam (1) olmasa da .6 ölçüde holografik sahne. Decay yani sönümlenme de doğal. Stadyum kaydında farkedebiliyorsunuz. Vokaller asla V tipi seste olduğu gibi boğulmuyor. Şeklen sık sık karşılaştırdığım KZye güzel bir gol. Yine fiyatını düşününce (20$ = 150tl) dijital de çalmıyor. Organik denebilir. Fakat organiği abartıp warm yani ılık da çalmıyor. Son sesi sevenler içinse ufak bir müjde. Fazla kayıp yaşanmayıp “az da olsa amfi iyi olur ” diyor.

Bas, Mid, Tiz

Basta sesi kuvvetli. 70/100 seste bile basları mide titreten türden. Metal türündeyse adeta vuruşları hissedebiliyorsunuz. Bu konuda referans şarkınız Slipknot – Solway Firth olsun. Yumoş yumoş olmayan hızlı ve sert davul vuruşlarıyla uzun vadede yorabilse de enerji bambaşka.

Mid denince aklıma gelen tarz blues tarzı. Ve incelememizde faydalandığımız The Blues Brothers. Sahnede herkesin yeri belli ve seyirciler beklentili bir coşkudayken trompet ve bas gitar girip davulcu arkadan ritim atıyor. Bas gitar yani alt mid boğuklaşmıyor. Ve tabiri caizse “ezmiyor”. Vokallerse belirgin.

Tizler ayrı bir sürücü var ve ziller “lezzetli”, hacimli. Semfonide bile rahatsız etmiyor. Yeterki masterinde tiz frekansları eklenmiş bir parça dinlemeyin. Kulağı rahatsız edebiliyor.